Kerstvakantie - deel 3

23 december begon nogal mistig, net op het moment dat wij langs een paar mooie uitkijkpunten wouden rijden. Maar aangezien we nog geen meter zicht hadden, zijn we maar doorgereden naar de Lisbon Falls. Dit was de tot nu toe mooiste waterval in deze omgeving. 




Na de Lisbon Falls zijn we doorgereden naar de Berlin Falls, welke na de Lisbon Falls maar klein was.




Hierna ging de route langs de Blyde River Canon naar de Burcke Potholes. Terwijl we hier aan het rondlopen waren, begon de zon weer te schijnen en hebben we een tijdje met onze voeten in het water gezeten, terwijl kleine visjes aan Marco zijn tenen zaten te knagen.





Na de Potholes hebben we gelucht bij een klein restaurantje genaamd Potlock Boskombuis. Dit was echt een super leuk plekje, met een beperkte menukaart, maar in een prachtige omgeving. Hier kwamen we erachter dat ik goed verbrand was op mijn armen. Dat krijg je als het eerst bewolkt is en er daardoor te weinig zonnebrandcrĆØme wordt gesmeerd.




Na de lunch zijn we terug gereden richting ons hotel. Op de terugweg hebben we, omdat het zonnig geworden was, nogmaals geprobeerd om langs de uitzichtpunten te rijden, maar er hing een wolk over de berg, waardoor het zicht minimaal was. Al zorgde de wolk wel voor verkoeling voor mijn verbrande armen.

De volgende dag zijn we vertrokken naar onze tweede locatie voor deze vakantie. De weg kwam langs de uitzichtpunten van de vorige dag, en vandaag konden we wel iets zien, dus zijn we hier nog gestopt. De eerste stop was de Pinacle. Hier merkte ik dat mijn armen nog erg pijnlijk waren en heb ik een shirt van Marco met lange mouwen over mijn jurkje aangetrokken, zodat de zon niet op mijn armen kon schijnen. 










De tweede stop was Gods Window. Het was een leuk uitkijkpunt, maar niet meer bijzonder dan andere uitkijkpunten. Hier was ook nog een trap naar boven, waar een tropisch tuintje was. Omdat ik niet helemaal fit was (waarschijnlijk een lichte zonnesteek) kon ik niet helemaal mee naar boven. Maar Marco is wel naar boven geweest en heeft nog een paar mooie foto's geschoten.


Helaas was door een ongelukje mijn fototoestel op de grond gevallen en was het beeldscherm kapot, wat het maken van foto's moeilijk maakte. Gelukkig hadden we beide nog onze telefoon bij ons. Weer thuis konden we eindelijk de foto's zien van de camera. En het blijkt dat ik nog best mooie foto's kan schieten, terwijl ik niet kan zien wat ik op de foto zet.

Het laatste uitkijkpunt was Wonder View.


Onze route ging om de Blyde River Canyon heen. Een stukje na de Potholes was nog een uitkijkpunt, welke wij veel mooier vonden dan de uitkijkpunten waarvoor we eerder deze dag hadden betaald. Hier had je een prachtig zicht op het meer in de Blyde River Canyon.




Onze volgende stap was bij de 3 Rondevals.



De route vervolgde zich verder langs de Blyde River Canyon. We hadden prachtige uitzichten, en rond drie uur kwamen we uitgeput aan bij het Amanzmlotzi Bushcamp. De rest van de dag hebben we lekker gerelaxed, zijn we even het zwembadje in gesprongen en werden we 's avonds getrakteerd op een Giraf en Kudu Potjie.

Met kerst wouden we eerst boodschappen doen, aangezien onze gastheer ons had verteld dat de supermarkt vandaag gewoon open was. Helaas had deze ongelijk en konden we geen avondeten kopen. Onze gastheer voelde zich hier schuldig over en heeft ons toen was van hun eigen ingrediƫnten gegeven. 's Avonds hebben we hier een lekker prutje van gemaakt, aardappels met een heerlijke kruidenmix die we die dag gekocht hadden in het Kruger en een groente prutje en een lekker stuk vlees.

Omdat alles dicht is met Kerst, zijn we maar naar het Kruger gereden, om hier wat wild te spotten. Olifanten waren er weer in overvloed en langs de rivier liepen grote groepen zebra's en buffels. Tevens hebben we een aantal leuke vogels gespot, zoals de European Roller, de African Grey Hornbill, de Bateleur, de Kori Bustard, een White-backed Vultur , een Crested Francolin, de Lilac-breasted Roller en waarschijnlijk een Crowend Eagle. Maar de meest bijzondere vogel die we tegenkwamen was de met uitsterven bedreigde Southern Ground-Hornbill.








 

Reacties